Drewno egzotyczne coraz częściej gości na naszych podłogach. Przede wszystkim dlatego, że cenowo stało się porównywalne z drewnem krajowym, po drugie – ponieważ przybyło fachowców, którzy wiedzą, jak się z nim pracować.
Z krajowych rodzajów drewna, na podłogi najczęściej stosowana jest sosna i modrzew oraz twarde drewno liściaste: dąb, jesion, buk i brzoza. Lista drewna egzotycznego jest zdecydowanie dłuższa i obejmuje ponad 50 rodzajów. Część z nich to materiały już wypróbowane, o potwierdzonej przydatności w naszej strefie klimatycznej (jak mahoń, teak, merbau, iroko, doussie), inne to zupełne nowości o skomplikowanych nazwach i jeszcze nie do końca poznanych właściwościach (np. curupay, tarara amarillo, nandu wood, fromosan koa).
Czym się różni drewno krajowe od egzotycznego?
– Przede wszystkim brakiem słoi. Wiąże się to z odmiennymi warunkami, w jakich wzrastają drzewa lasów tropikalnych.
– Posiada naturalną impregnację. Drewno egzotyczne jest nimi silnie przesycane, jeszcze w pniu drzewa, przez samą roślinę. Dzięki temu czemu charakteryzuje się wysoką naturalną trwałością, która wynika z podwyższonej odporności na czynniki biotyczne.
– Ma intensywny kolor. Jest to szczególnym atutem drewna egzotycznego.
-Odchylonymi włóknami. Drewno egzotyczne charakteryzuje specyficzny układ włókien: falisty, pasiasty albo gniazdowy. Takie odchylone włókna komplikują obróbkę i zmniejszają wytrzymałość na obciążenia mechaniczne, ale uatrakcyjniają wygląd drewna.
Częstym problemem przy drewnie egzotycznym jest fakt, że lubi on zmieniać swoją barwę. Pod tym względem jest ono znacznie bardziej „kapryśne” niż drewno rodzime. Pod wpływem światła słonecznego i procesu utleniania, często dochodzi do powolnego ciemnienia ich powierzchni. Procesy te widoczne są szczególnie w drewnie tatażuby, merbau, gombeiry, teaku, iroko, amarantu i paduku. Dlatego istotne jest, aby przed lakierowaniem oraz olejowaniem drewno było już odpowiednio opalone. Po pokryciu go warstwą zabezpieczającą powierzchnia nie ciemnieje już tak szybko i w krótkim czasie następuje wyrównanie barwy. Sam proces jest konieczny, gdyż w innym wypadku, gdy przesuniemy dywan lub zmienimy ustawienie mebli , spod nich „wyjdą” widoczne na podłodze, wyraźnie jaśniejsze pola.
źródło grafiki: pinterest.com